TAYO NA LANG BA? Hindi ko naman naisip na lumayo... dahil lumalapit ka. Bakit naging ganoon? Hindi ba pwedeng permanente ang paglayo? Subukan ang puso na 'wag magpadala sa panunuyo? Mahirap. Mahirap kumapit sa alam mong wala kang kakapitan. Para kang lumaban na hindi mo alam na sya ang kapitan. Kapitan ng puso mong naghahangad na mapansin. Tumingin. Sumilip. Pero di pwedeng kunin. Isa kang mahika. Isang alamat na kahit si Genie ay di makuha ang lohika. Baliw. Musika ang saliw. Hihimbing pero magtatanong pa rin... Tayo na lang ba? Tila isang tunog sa lumang music box na may rosas, Alam kong may pag asa kaya pinipitas. Ngunit 'di lahat ng pinipitas ay inaalagaan, dahil ang iba ay pinaglalaruan. Di ko kayang lumayo dahil lumalapit ka. Isang laruan, tama lang, dito ka lang. Di ko kayang lumayo lumapit ka lang. Ngayon alam ko na. Ayoko ng tayo na lang ba? Dahil ang gusto ko ay tayo na talaga.
...story behind pen and paper